Golfbanen in Hauts-de-France

De reputatie van golfbanen van het type Links in de regio Noord. Geluk voor alle golfliefhebbers

Zo dicht mogelijk bij de Engelse kust werden de Ierse verbindingen tussen de hoge zandduinen getrokken. Elk weekend steken de Britten het Kanaal over met hun clubs voor zeer "Britse" golfrondes. In een briesje om een ​​pure Schotse man te plezieren.

Vanaf het dak van het blokhuis, omgevormd tot het achterste vertrek van gat n ° 12 van de Wimereux golfbaan, steken de Engelse kusten uit de horizon. L'Engeland ligt op slechts dertig kilometer afstand. Gisteren verzorgden alleen veerboten dagelijkse verbindingen tussen Calais en de Engelse havens Dover, Folkestone en Ramsgate. Tegenwoordig gebruiken toeristen de Kanaaltunnel, dertig kilometer onderzeese slangen. Frankrijk ligt nu nog maar op twee en een half uur rijden van Londen. En in het weekend komen de Engelsen naar het continent om de geweldige links van de Pas-de-Calais en de Picardische kust: Wimereux, het Touquet, Hardelot, Prachtig duin. In koppels of tussen mannen. Herkenbaar aan hun windjacks en hun wollen mutsen als uniformen. Een echte thuiskomst voor deze Engelsen die genieten van deze Links die door hun voorouders zijn gebouwd.

De meest Britse regio van Frankrijk 

Whitley, Stoneham, Argyll genaamd, deze onderdanen van het Britse rijk zijn niet alleen golfers, ze zijn bouwers. Met hun vruchtbare fantasie toverden ze de desolate Heide om tot een state-of-the-art badplaats. Aan het einde van de 1910e eeuw ontdekte Sir John Whitley de duinmassieven die zich uitstrekten van Cap Griz Nez tot de monding van de Authie. In de ban van deze woeste landschappen die door de wind zijn geslagen, neemt deze zakenman het in zijn hoofd om een ​​geheel nieuwe stad te creëren die hij al Mayville heeft gedoopt, een Frans-Engelse naam opgedragen aan prinses May van Teck, de vrouw van de toekomstige Georges V die zal regeren over Groot-Brittannië en het Indiase rijk van 1936 tot XNUMX. Dit ietwat gekke project zal nooit slagen. Tegelijkertijd richtte hij de Touquet Syndicale Ltd op in samenwerking met een van zijn landgenoten, Allan Stoneham, en liep met zijn beenkappen langs de kust op zoek naar de ideale plek.

De golfbaan van Hardelot een legendarische golfbaan 

Historique 

Ongeveer dertig kilometer ten noorden van Le Touquet raakte Whitley in de ban van een kasteel gerestaureerd door Sir John Hare, die het in 1849 "opknapte" in de puurste neogotische stijl. Dit kasteel, waarvan de wallen dateren uit de 1e eeuw, zal de “steen” van Hardelot-Plage worden, een badplaats met een internationale roeping. Een van zijn ronden zal zelfs de nr. 9 tee van de XNUMX holes zijn, ontworpen aan het begin van de eeuw door de Engelse kampioen Harry Vardon, recordhouder van de British Open met zes overwinningen. 

Van deze primitieve 9 holes baan is bijna niets meer over. Slechts drie holes van de huidige Pins baan, de 13, 14 en 16, vinden hun oorsprong in deze eerste baan vanHardelot en een paar vergeelde foto's voegen hun historische toets toe aan de groene stoffen muren van de clubhuisbar.

In 18 geslaagd voor 1930 holes onder het briljante ontwerp van Tom Simpson, Hardelot golfbaan verzet zich niet tegen de massale bombardementen van de geallieerde luchtmacht die verantwoordelijk is voor het verpletteren van de Duitse verdedigingswerken van de Tweede Wereldoorlog. Hardelot-Plage ligt in puin. Slechts acht villa's blijven intact! In een dergelijke context heeft golf uiteraard niet de prioriteit en heropening is pas mogelijk in 1953. Gelukkig is het oorspronkelijke ontwerp van Tom Simpson, architect ook van Chibertá, Chantilly, Fontainebleau …, Is bewaard gebleven. 

De cursus 

Getraceerd in een bos waar de oudste bomen wortelden in de tijd van Lodewijk XIII, de Hardelot-cursus is eenvoudig, zelfs als de bunkers oordeelkundig zijn geplaatst. Tom Simpson is altijd eerlijk in zijn ontwerpen en eist finesse en techniek van golfers. Geconfronteerd met het enthousiasme voor golf aan de Opaalkust (naam gegeven aan het gedeelte van de kust tussen Berck en Cap Gris Nez door de schilder Levêque aan het begin van de eeuw), de familie Lesur, die het lot van golf en ontwikkeling voorzit van de stad Hardelot-Plage gedurende drie generaties, opende in 18 een nieuwe 1990-holes baan die zijn toevlucht vond in de duinen van de Mont Saint-Frieux. Ruim een ​​kilometer van de eerste route. Ontworpen door de Belgische architect Paul Rollin, is de 18-holes Dunes ruiger, er zijn veel doglegs en de waterpartijen onderstrepen de moderniteit ervan. Ondanks alles wordt de golfbaan Dunes door Franse golfers bekritiseerd vanwege de weinige blinde starts.

Argumenten die Ken Strachan van zijn regiestoel doen springen. Deze Schot citeert dan Gleneagles, Augusta, Lahinch. "Ja, kritiek op de blinde gaten van deze legendarische banen? Klaagde Tiger Woods over de blind drive op hole 11 in de Masters? Het onderwerp houdt Ken Strachan, voormalig profspeler, in de ban. Weer of geen weer, Engelse spelers klagen nooit. Te blij om nog een rondje golf te spelen met kantoormaatjes. Omdat de wind noch een onderwerp van Hare Majesteit de Koningin, noch de golfer van de regio Nord-Pas-de-Calais heeft tegengehouden. 

Aan de passerende Parijzenaar die al buigt onder het juk van een windkracht 3, antwoorden we dat Wimeurux of in Hardelot, golfen aan de Opaalkust niet begint interessant te worden naarmate je verder komt op de halfgevouwen fairways en de paraplu's draaien, gebroken walvissen. In ieder geval is Wimereux geen echte golfbaan zonder wind. Volgens de leden van deze club die het dichtst in de buurt komt bij het ontwerpen van de eerste Schotse golfbanen. Puur en hard. En als het ruige groeit, is het "Wimerough". En de baan wordt een monster.

Le Touquet 

Op het immense zandstrand van Touquet glijden speedzeilen met kleurrijke zeilen voorbij in de wind. Bij eb zijn er kilometers aan speeltuinen voor deze waaghalzen die in deze grappige machines zitten, half zeilboot, half auto. In de duinen zijn het de motorrijders die gas geven op de zandpaden om zich voor te bereiden op de bulderende jaarlijkse race, de Enduro du Touquet, die honderden deelnemers uit heel Europa samenbrengt.

Tussen de duinen zijn het de vreedzame golfers die een van de grote en nobele Franse golfbanen aanpakken, die van de Mer du Touquet-golfbaan . De "Zee" is echter niet de eerste baan van Le Touquet, omdat deze pas in 1931 werd ingehuldigd. Zevenentwintig jaar eerder huldigde Lord Balfour, de Britse premier, de loop van het bos in! Een schande. Maar Le Touquet is een atypische stad, die pas aan het einde van de 1882e eeuw is ontstaan. De eerste huizen werden pas in 1888 gebouwd, gevolgd door de opening van hotels en winkels. In XNUMX kreeg Le Touquet de appellatie Paris-Plage. Ondanks alles ging het station niet van de grond en John Whitley, de maker van Hardelot, verbonden aan Allen Stonehom, verwierf XNUMX onverkochte hectaren van het landgoed. De dynamiek van deze Engelsen is legendarisch.

Onder hun leiding verrijzen een paleis, casino, renbaan en golfbaan uit de aarde of liever uit het zand. Voor de oorlog, Le Touquet is de enige Franse golfbaan met vijfenveertig holes, zelfs continentaal Europa. De leden van deze club zijn verwend. Gezegend zij Stonehom! Bovendien heeft zijn dankbare familie een stèle opgericht rechts van het groen van de 18 van de loop van het Woud om deze grote man, oprichter van de Touquet-golfbaan.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog ontploften tweeduizend bommen op Le Touquet. Na de bevrijding van de stad, op 4 september 1944, begonnen de ontmijningsoperaties. Ze zijn lang, gevaarlijk en vervelend. De stad staat er vol mee. Ontmijners zullen honderdduizend tellen! Golf wordt herboren door een deel van 9 holes. Sinds de overname van de keten Open golfclub, is de loop van de Zee naar hetzelfde teruggekeerd. Zoals de Engelse architect Harry Colt, maker van Saint-Cloud, Muirfield ou Wentworth. Paradox van deze cursus, de zee is nooit te zien vanaf de fairways. Je moet wachten tot je op de start-tee van 18 staat om, met je rug naar de baan toegekeerd, de zee te zien tussen twee immense duinen bedekt met marmelade.

Tussen modernisme en traditie, de geboorte van weelderige golfbanen

Met de wildgroei in de jaren 85-95 van banen in Amerikaanse stijl, lijkt het bouwen van een links voor een golfarchitect misschien wel het hoogtepunt van het verleden. Want in die tijd eisten nieuwe golfers banen vol waterhindernissen, eilandgreens en bunkers zo groot als een Bretonse baai! Toch gingen twee Franse architecten de uitdaging aan. Yves Bureau bij Saint-Jean-de-Monts, en Vendée, en Jean-Manuel Rossi, bij Belle Dune aan de Picardische kust. De laatste werd ook geprezen als een van de mooiste cursussen Frans die in de jaren '90 werd gebouwd. 

Belle Dune-golfbaan 

Gemaakt door het Syndicat de la Côte Picarde, de Belle Dune-golfbaan, in Fort-Mahon-Plage, is een voorbeeld van het geslaagde huwelijk tussen ecologie en golf. Want het kostte onderzoekers twee jaar werk om oplossingen te vinden voor de problemen die de aanleg van deze golfbaan in het grootste duinmassief van Europa met zich meebracht. Om de duinen te fixeren, werden meer dan een miljoen goudsbloemen met de hand geplant, om het gras te stabiliseren, werd de bovengrond over het zand uitgespreid, om het water van de irrigatie te geleiden, werd een waterdichte film op veertig centimeter onder de grond gelegd. Sinds de oprichting ervan, Prachtig duin staat nog onder toezicht van onderzoekers. Alleen konijnen die elke vrijdag van de wintermaanden worden geslagen, worden uit respect voor het milieu niet aan tafel uitgenodigd.

In tegenstelling tot andere links die misschien eentonig lijken, nodigt Belle Dune je uit voor een driedelige wandeling. De eerste van holes 1 t/m 11 doorkruist een bos van dennen en berken, de tweede van 12 t/m 14 dringt door in het duinmassief. De pauze is dan opvallend met deze groene greens omringd door de duizenden blonde zijdeaapjes die golven in de wind. Om ecologische redenen aarzelde Jean-Manuel Rossi niet om holes 12 en 13 enkele honderden meters van elkaar te scheiden en houten bruggen te bouwen om de natuur ongerept te laten. Van de 15e tot de 18e komen tenslotte de dennen terug om de fairways te omlijnen om te eindigen bij het clubhuis, een charmant houten huis waarvan de leien en boogramen de Picardische stijl onderstrepen.

Enkele anekdotes over de golfbanen van de regio Noord. Wist u ?

• in Touquet, de zeeroute wordt getraceerd in de duinen. Het is een pure link, zoals die gevonden in Ecosse
• Wanneer het ruige Wimereux binnendringt, noemen kenners het "Wimerough".
• De loop van de Mer du Touquet is de meest bezochte Franse schakel van de Engelsen. Hier voelen ze zich niet misplaatst
• Engelse architect Tom Simpson tekende bij Hardelot een van zijn mooiste Franse wapenfeiten: de loop van de Pines.
• Op het parcours van Dunes d'Hardelot klagen enkele mensen over blind vertrek. Een criticus die de regisseur van zijn stoel laat springen.
• Geïnspireerd door Robert Trent Jones, had de architect van de Hardelot Dunes plezier met doelgreens.
• De baan Hardelot Dunes is het werk van de Belgische architect Paul Rolin
• De eerste holes van Belle Dune slingeren door het bos voordat ze zich in het grootste duinmassief van Europa storten.
• Duizenden helmen zijn geplant om de hoge zandheuvels op de Belle Dune-baan te stabiliseren.