Golfbanen in Bretagne

Speel golf onder de nevel van de woeste zeeën van Bretagne 

Van Saint-Malo tot La Baule hebben de Bretonse golfbanen een toevluchtsoord gevonden op de honderden kilometers grillige kustlijn die wordt omgeven door het stormachtige water van het Kanaal en de Atlantische Oceaan. 

En Couesnon zette in zijn waanzin de berg in Normandië ”. Dit gezegde wordt verkondigd wanneer de brug over de rivier tussen Bretagne en de Normandië maakt de Bretons geel aan het lachen. Zonder deze gril van de natuur of de door technocraten afgekondigde administratieve afdeling, Mont Saint-Michel. gehecht zou zijn aan Bretagne, dat dit architecturale meesterwerk plotseling zou hebben toegevoegd aan zijn catalogus van wonderen. In het zuiden werd Bretagne ook administratief afgesneden door Nantes, maar de zetel van de hertogen van Bretagne van de XNUMXe tot de XNUMXe eeuw. Nantes werd standaard de hoofdstad van de regio Pays de la Loire.

Voor een handvol kilometers legden de Couesnon de Mont dan ook in Normandië. De ogen van de trotse Bretons richtten zich toen op de haven van Saint Malo, de belichaming van zijn lange maritieme geschiedenis. Vanuit deze versterkte haven, gelegen aan de monding van de Rance, verlieten de oceaanlopers, vrij, zonder banden, behalve voor eer en geld. Trotse kapers zoals Surcouf of grote ontdekkingsreizigers zoals Jacques Cartier. Onverschrokken vissers die maandenlang uitvaren om Newfoundlandse kabeljauw terug naar hun ruimen te brengen. Vandaag is het verder naar het zuiden, in de haven van de Trinidad-sur-MerDichtbij Carnac, dat we deze pool van onverschrokken zeelieden vreedzamer vinden, maar altijd op zoek naar nieuwe exploits.

Geschiedenis en traditie op Golf de Dinard 

Op de westelijke oever van de Rance, golfbaan van Dinard lijkt op Engeland. In deze oudste badplaats in het noorden van Bretagne hangen de ramen en is de golfbaan een links. Zoals in het VK. Aan het einde van de 1890e eeuw stichtten vakantiegangers met een Oxford-accent daar een van de eerste tennisclubs in Frankrijk voordat ze een golfbaan bouwden. Anders waren ze gedoemd tot dodelijke verveling, zoals deze passage uit Deel IV van de editie 1891-XNUMX van de Golfing Annual ons herinnert: “ Twee jaar geleden kon de toerist zeggen dat de enige bezigheden van de Engelsen die in Dinard verbleven, tennis en dansen waren...  »De keuze van de site is delicaat en de baan heeft zijn holes van Dinard in Saint-Lunaire voordat ze uiteindelijk aanmeren in de duinen van Sint Briac. Ruim zeven kilometer van Dinard, net na de punt van de Guard Guérin. De golfbaan draagt ​​echter nog steeds de naam Dinard, tot grote ergernis van Brice Lalonde, voormalig burgemeester van de stad en voormalig minister van de Vijfde Republiek. 

De 18 holes verplaatst, gerenoveerd en hernoemd van Tom Dunn's eerste lay-out omhelzen de grillige kliffen van de oostelijke punt van de Emerald Coast. Op de toppen vormen twee houten banken, geschonken door de voorzitter van de club en zijn zoon, een nuttige stop tussen twee schommels. Met uitzicht op het panorama op baai van Lancieux en zijn ketens van eilanden. Het vooruitzicht is zo mooi dat de golfbaan zich moest verdedigen tegen gewetenloze projectontwikkelaars. Ook het terrein en het clubhuis, een klein wonder uit de jaren 20, zijn beschermd. Golf werd gered, maar wat een hoofdpijn voor de leiders die nu moeten verwijzen naar de administratie, zelfs voor het eenvoudig verwijderen van een bunker.

Binnen in het clubhuis van één verdieping konden de reling van de trap die naar de kleedkamers leidde, een verstrengeling van smeedijzeren golfclubs en de prijzenkasten ook worden geregistreerd in het nationale golferfgoed. Omdat Dinard is voor Bretagne wat Chantaco of La Nivelle zijn voor Baskenland. Broedmachines van kleine genieën van de kleine witte bal. Om hun dankbaarheid te tonen aan de club die hun jeugd heeft gewiegd, hebben de babykampioenen die zijn opgegroeid hun kostbare trofeeën daar gedeponeerd. In de ramen schittert de meest prestigieuze, de Espirito Trophy, uitgereikt aan het winnende team van het World Amateur Team Championship. Een schenking van Claudine Cros-Chatrier, lid van het Franse team van 1964 met Catherine Lacoste, voorzitter van Chantaco... Andere Dinard-kinderen hebben hun naam gegraveerd in het donkere hout van de erelijst: Sven Boinet, winnaar van de international van Spanje in 1975 of Philippe Ploujoux, held van de Britse amateur in 1981, wat hem de eer opleverde om de twee volgende jaren de eerste twee ronden van de Masters in Augusta (Verenigde Staten) te spelen met de grootse Arnold Palmer.

Golfen in Côtes d'Armor bij Pléneuf-Val-André

Op de kliffen van de stad Pléneuf-le-Val-André binnen Côtes d'Armor, is de baan van de Franse architect Alain Prat nog niet oud genoeg om zijn herinneringen aan te boren en weg te zinken in nostalgie.

Daar is het te jong voor. De traditie is voor later. Omdat de badplaats alleen in de zomermaanden leeft en het golfen lange tijd beperkt bleef tot minigolf op gras in de tuin van het gemeentelijk casino. Deze achttien holes voor kinderen met zijn windmolens, zijn bruggen en zijn kastelen ... wekte de roeping van golfer, inclusief die van de auteur van dit boek, maar was helaas bedekt met een laag asfalt om er een parkeerplaats van te maken. Jammer! 

wanneer de jongeren Val André golfbaan deze keer een echte achttien holes - de algécos vervangen door een hard clubhuis, de klanten zorgden ervoor dat de erkers van de eetkamer naar de Verdelet oriënteerden, een eilandje dat als een piramide in open zee staat, achter de haven van Piégu. Vogelreservaat, de Verdelet kan alleen bezocht worden bij vloed als de zee voldoende terugwijkt en een pad onbedekt laat. Voor slechts een paar uur.

Voor het restaurant, de backtee van 10, een par 4 die begint met de korte reeks van de zee. Bij de oprit moet u naar het strand van Nantua streven, rechtdoor om de blinde fairway te bereiken van waaruit een green hieronder aanvalt. Dit gat lijkt op de 11 van Spirona, op Corsica. 

Het volgende is de handtekening van Pleneuf Val-André. Degene die door Europa gaat op glossy magazines voordat hij op wereldreis gaat in de verbeelding van golfers. Om ten volle te genieten van de lay-out van deze par 5, aarzel niet om naar het kleine rotsachtige platform te klimmen dat dient als een tee voor zeer goede spelers. Gele ballen, witte ballen, zwarte ballen, de kleuren hier doen er niet meer toe. Zelfs als dat betekent dat je een bal moet verliezen, of zelfs twee! Hoe dan ook, het spektakel is belangrijker dan een golfbal. Links, vijftig meter lager, strekt het strand van Vallées zich uit tot het immense strand van Nantua. 

Rechts van deze lange strook smetteloos zand, de fairway die naar een gekwelde green leidt. Een klein huis in puin, ramen die openstaan ​​voor de vier windstreken en twee dennenbomen aan de linkerkant van de ingang van de vaargeul markeren de oriëntatiepunten om de uitlijning te corrigeren. Zoals boeien of bakens voor een zeeman. Het bereiken van het gras vereist een balbereik van bijna honderdtachtig meter. Bang om zich te onthouden! En wie de hoogtevrees van deze spectaculaire start niet kon trotseren, stopt een paar minuten op de green van deze par 5 om deze hole in omgekeerde richting te bewonderen; van de green tot de tee. Onvergetelijk bij zonsondergang! 

Golfen in de Morbihan 

Het is in het zuiden Morbihan die staan ​​voor menhirs en dolmens, cairns en grafheuvels, overblijfselen van het vierde millennium v. Chr. Deze reusachtige stenen, uitgehouwen, liggend, opgestapeld in graniet, vormen uitlijningen of cirkels die nog steeds veel inkt doen vloeien. Alle hypothesen zijn naar voren gebracht, geen enkele wetenschappelijke waarheid heeft zich opgedrongen. Elke inwoner van deze regio heeft zijn eigen redenering. Zoals de manager van een golfbaan in Morbihan die uitlegt dat alle menhirs gigantische cirkels vormen, met als middelpunt de grote menhir en de Table des Marchands van Locmariaquer. 

Deze stenen die in de hei zijn gebouwd, die Obelix dierbaar zijn, worden vandaag bedreigd en zijn het voorwerp van aandachtige zorg. Zo zijn in Carnac, het mekka van deze megalieten, de uitlijningen omgeven door hekken om de natuur haar kracht te geven en de herworteling van deze duizend jaar oude stenen met een gewicht van honderden kilo's mogelijk te maken. Zoals de staande stenen van Carnac, de golfbanen van Morbihan vormen een cirkel die er doorheen gaat Ploemeur Oceaan in Lorient en Sauzon op Mooi eiland. Met als middelpunt de Golfbaan Saint-Laurent, een paar kilometer van Carnac.

Maar de laatste bevat geen megalithische schat. Noch menhir, noch dolmen. In de Verenigde Staten zouden promotors met deze symboliek gespeeld hebben. Niet in Frankrijk. Misschien omdat Saint-Laurent ziet eruit als een golfbaan in de Landes. Met dennen, meer dennen en nog meer dennen. De fairways zijn aan de buitenkant redelijk vlak en bij de terugkomst heuvelachtig, de greens zijn smal en de bunkers straffen nooit een te kort schot. Een puur voorbeeld van de cursus Engels (de architect is Michael Fenn). 

Om het Bretagne van langeafstandszeilers te vinden, is een reis naar Belle Ile een must. Op de westelijke punt, de 9, 10 of 13 holes van prachtige golfbaan Sauzon Island -het is volgens de jaren- gebouwd op de klif nodigen uit om te mediteren over het ontketenen van de elementen. Bovendien heeft Sauzon al enkele gaten verloren tijdens beroemde stormen. En de met zout beladen spray is verantwoordelijk voor het voor altijd verminderen van de inspanningen van mannen. In de tussentijd, of de golfbaan nu aan de voet van de kliffen ligt of terugkeert naar braak, het is noodzakelijk om de green van hole nr. 2 uit te dagen met zijn green in de zee, verdedigd als een versterkt kasteel. Alleen per vliegtuig te nemen.

Bretesche golfbaan Domaine de la Bretesche, Missillac

Onmogelijk om deze Bretonse reis af te sluiten klinkt als het oproepen van de "grens" golfbanen van de Bretesche en La Baule. auto Missillac, op weg naar Vannes, ligt op slechts enkele kilometers van Morbihan. Een paar paren 5 van Bretagne waaraan de harten van de inwoners van dit kleine dorp gelegen aan de snelweg Nantes-Vannes zich vastklampen. Een weg die ooit werd verdedigd door de gekanteelde torens van het Bretesche kasteel. 

Tegenwoordig wekt dit kasteel, omringd door een slotgracht, geen angst meer. Omgevormd tot appartementen, waakt het discreet over de tweehonderd hectare van het landgoed en de 18-holes golfbaan die zich uitstrekt over de fairways onder de achterpoortjes. Een van zijn huurders, Gérard Métairie, kijkt schrikken naar zijn gekoesterde reis in de ochtend. Twintig jaar geleden besloot deze vastgoedontwikkelaar, getikt door zijn omissies, een golfbaan aan te leggen.  Om de baan te ontwerpen, ademen we de naam van Henry Cotton, de grote Engelse kampioen van de jaren dertig en veertig en drievoudig winnaar van de British Open. Deze gaat naar Missillac, maakt wat schetsen en stuurt zijn schatting. "Te duur", antwoordt de promotor die een Engelse skinner, Bill Baker, ziet landen. Hij is een jager zoals Gérard Métairie. 

Deze gemeenschappelijke passie zorgt voor verbindingen. Tussen twee geweerschoten door verfijnen de twee mannen het project en Bill Baker verwijdert de zaak. Met zijn resoluut "Britse" huisjes en zijn hotel ingericht in de bijgebouwen en stallen, de Bretesche golfbaan wendt zich tot golf-dravers verliefd op oude stenen. Want zelfs als het kasteel waarvan de toegang wordt beschermd door een ophaalbrug in de XNUMXe eeuw werd gerenoveerd door Eugène Violletle-Duc, wekt het de indruk rechtstreeks uit een roekeloze film te komen waar clubs zouden worden vervangen door lange bladen en vizierdoppen door grote gevederde hoeden. 

La Baule, een golfbaan die u niet mag missen in de regio Bretagne 

Au Golfbaan La Baule, was het een sprong in de toekomst dat de leden van de club werden uitgenodigd die zich krap voelden op de oude route die was geïnitieerd door François André, een locomotief van de Roaring Twenties. Inderdaad, deze chique badplaats ten noordwesten van Nantes, waarvan het acht kilometer lange strand uniek is in Europa, wilde een golfbaan die zijn reputatie waarmaakte. Met de groep Lucien Barrière aan het roer, eigenaar van de New Golf de Deauville, biedt deze nieuwe golfbaan toerisme en prestige. 

Twee jaar na de inhuldiging is La Baule gastheer van de French Open van 1978. Een geweldige promotie- en communicatiecampagne om dit echte "resort" in Franse stijl bekend te maken, bestaande uit zevenentwintig holes ontworpen door Dave Thomas en Peter Alliss en vervolgens gerenoveerd door Michel Gayon, en een hotel waarvan de ramen uitkomen op het uitgestrekte water van vijf hectare, een knipoog naar Brière, dit moerassige gebied dat zich uitstrekt van Saint-Nazaire tot Missillac. 

La Baule ligt slechts ongeveer dertig kilometer van Morbihan, maar de tradities van het historische Bretagne omvatten niet de grenzen die met een scalpel in Parijse kasten zijn getrokken. 

Enkele anekdotes en citaten van golfbanen in Bretagne. Wist u ? 

• Het clubhuis van Dinard is een architectonisch model van de jaren 20.
• Je hoeft alleen maar over de bescheiden barrière te stappen die langs gat nr. 6 van Dinard loopt om het strand van Garde Guérin te betreden.
• De Dinard-schakels zijn meer dan een eeuw oud. De gaten omsluiten de grillige kliffen van de Smaragdkust.
• De 18 holes Pléneuf-Val André is een waar meesterwerk. Vanaf hole n ° 9 en het groen dat lijkt te versmelten met de zee, is het de apotheose
• Hole n ° 11 bij Pléneuf-Val André is een van de mooiste par 5's in Frankrijk. Absoluut afspelen begint
• Le Bretesche golfbaan nestelt zich rond de slotgracht van dit XNUMXe-eeuwse kasteel.
• le Golfbaan Plœmeur-Océan is de mooiste schakel van Morbihan, zelfs van Bretagne
• De bijgebouwen van het Château de la Bretesche zijn omgebouwd tot clubhuis en hotel.
• De leden van La Baule voelden zich krap in hun oude muren en kozen ervoor om acht kilometer van het strand te emigreren.
• De schildknaap Yvonnic de la Chesnois transformeerde zijn enorme Domaine des Ormes op 18-holes golfbaan en… op de camping.
• Le Golfbaan van Baden, in Morbihan, domineert de monding van de rivier de Auray waar zeilboten voor anker komen.
• Op Belle Île varieert het aantal holes van jaar tot jaar. Twaalf of dertien, het is volgens de grillen van de vloed.